In de wereld van mentaal welzijn staat één prangend probleem hoog op de agenda: “de haast onoverkomelijke wachtlijsten waarmee jongeren en volwassenen geconfronteerd worden wanneer ze op zoek zijn naar psychologische ondersteuning.” Het is een complexe kwestie waar onze overheden en organisaties al decennialang mee worstelen. De COVID-19-pandemie heeft deze uitdaging nog verder uitvergroot, waardoor het mentale welzijn van jongeren en volwassenen wereldwijd onder druk is komen te staan. Echter, laten we niet voorbijgaan aan de dieperliggende oorzaken van dit probleem. Een veelvoud aan factoren heeft de afgelopen jaren het mentale welzijn van mensen ondermijnd. Denk aan de maatschappelijke en sociale druk om te voldoen aan irreële verwachtingen, de toenemende werkgerelateerde stress, de complexiteit van relatieconflicten, financiële onzekerheden, gezondheidsproblemen, onze veerkracht en vele andere factoren.
Al deze elementen hebben bijgedragen aan de situatie waarin professionals die belast zijn met het bewaken van ons mentale welzijn geconfronteerd worden met een overweldigende vraag die simpelweg niet binnen een redelijke termijn beantwoord kan worden. Het is begrijpelijk dat overheden reageren door aanzienlijke budgetten toe te wijzen om deze groeiende crisis aan te pakken, en dat verdient lof. Financiële beperkingen weerhouden vaak mensen, vooral jongeren, ervan om de hulp of begeleiding te zoeken die ze nodig hebben voor hun mentale welzijn. Mijn oproep gaat echter naar alle instanties en individuen die deze fondsen en subsidies toekennen:
Het is van cruciaal belang dat we de waarde van preventie evenzeer benadrukken als die van remediërende benaderingen.
Hier zijn mijn twee belangrijkste argumenten waarom preventieve maatregelen essentieel zijn:
Allereerst kunnen we met preventieve maatregelen voorkomen dat mensen in een duistere periode terechtkomen die niet alleen hun mentale gezondheid ondermijnt, maar soms ook verstrekkende financiële en sociale gevolgen heeft, zoals burn-outs die doorgaans resulteren in arbeidsongeschiktheid en sociaal isolement. Dit kan een neerwaartse spiraal creëren die uiterst moeilijk te doorbreken is. Preventie kan veel van deze ellende voorkomen.
Ten tweede, denk aan de lange wachttijden bij experten zoals psychologen en therapeuten. Door proactief in te zetten op preventie hoeven mensen niet voortdurend intensieve begeleiding te ontvangen, wat op zijn beurt meer tijd en ruimte biedt voor deze experten om acute en dringende hulp te bieden aan diegenen die het het meest nodig hebben. Dit maakt het hele systeem efficiënter en effectiever.
Dank u alvast voor jullie inzet voor het bevorderen van mentaal welzijn. Laten we echter niet vergeten dat de helft van deze inspanningen gericht moet zijn op preventie. Dit is niet alleen een kwestie van verantwoordelijkheid, maar ook van gezond verstand. Jongeren, volwassenen, professionals en de samenleving als geheel zullen u dankbaar zijn. Hoewel ik hier slechts twee redenen heb aangehaald, realiseer ik me dat elk aspect van mentaal welzijn, hoe klein het ook lijkt, met elkaar verweven is en even cruciaal is. Laten we samenwerken aan een gezondere toekomst voor ons allemaal, waar preventie in mentaal welzijn een centrale rol speelt.
Gepubliceerd onder:
Ben Gabriston